Sociale nood en christelijk geloof

Teksten uit de traditie van het christelijk-sociaal denken.

In het christelijke denken over de samenleving is de zorg voor elkaar
altijd een hoog ideaal geweest. De overheid moest wel zorgen voor wetgeving om
arbeiders te beschermen, maar het verstrekken van uitkeringen en subsidies
diende tot een minimum beperkt te blijven.

Daarmee zou de samenleving alleen maar worden verzwakt. In de beste
tradities van het Reveil betoogde Abraham Kuyper het in 1891, op het eerste
Christelijk-Sociaal Congres. Paus Leo XIII zei

vergelijkbare dingen, en ds. G.H. Kersten legde het principe vast in
het beginselprogramma van de SGP. Hun teksten, en die van anderen – zoals
ds. O.G. Heldring, mevrouw MacLaine Pont, de ARP-minister A.S. Talma - en
bijdragen uit het recente politieke debat, zijn alle in dit boek opgenomen.