Ons troostboek

Verklaring van de Heidelbergse
Catechismus
De Catechismus van Heidelberg is niet de
enige die in de reformatietijd is verschenen, maar het is ongetwijfeld de
bekendste. Op initiatief van de calvinistisch gezinde keurvorst van de Palts,
Frederik de Wijze, is het in 1563 totstandgekomen als een leerboek dat in
kerken en scholen zou kunnen worden gebruikt.
De 29-jarige Zacharias
Ursinus, hoogleraar te Heidelberg en de 27-jarige Caspar Olevianus, eerst
hoogleraar en later predikant te Heidelberg, zijn de voornaamste opstellers van
het boekje geweest. Verzorgde Ursinus vooral de inhoud en de onderverdeling,
Olevianus zorgde voor de eindredactie. De nationale synode van Dordrecht
(1618/1619) roemde de Heidelberger unaniem en achtte haar geheel overeenkomstig
de Schrift. In artikel 68 van de DKO werd bepaald dat de dienaren des Woords de
taak hebben alomme des Zondags in de namiddagse predikatiën de Catechismus van
Heidelberg kortelijk uit te leggen . Dit is eeuwenlang een gewoonte gebleven in
de kerken der reformatie in ons land.
Dit boek bedoelt een eenvoudige en
praktische verklaring te bieden van de 52 Zondagen, geschikt voor de
leesdiensten en voor persoonlijk gebruik. In elke preek ligt de nadruk op het
feit dat onze oude Heidelberger in de eerste plaats tróóstboek wil zijn.