Twaalf preken over het Lied der liederen

Dit boek bevat twaalf preken over het Hooglied, in 1759 door Romaine
uitgesproken. Het allesbeheersende onderwerp van de preken is de heerlijkheid
van de Bruidegom Christus en Zijn volstrekte onmisbaarheid voor zondaren.

Behalve de preken over het Hooglied, bevat dit boek ook drie brieven
van Romaine. Ze laten zien dat hij bij zijn pastorale arbeid ook aandacht had
voor het zwakke, bestreden geloof, en voor de uit- en inwendige verzoekingen
die gelovigen vaak overkomen.

William Romaine (1714-1795) was, evenals de bekende John Newton,
predikant in de Church of England, de Engelse Staatskerk. Omstreeks 1750 was
Romaine in Londen in de parochie van St. Dunstan-in-the-West benoemd tot
Lecturer met de opdracht er op een doordeweekse dag te preken. Hij heeft dit
volgehouden tot zijn overlijden in 1795, dus ook nadat hij in 1766 na veel
strijd een eigen predikantsplaats had gekregen, of, in termen van de
Anglicaanse Kerk, rector was geworden van de parochie St.
Andrew-by-the-Wardrobe and St. Anne Blackfriars, eveneens in Londen.

Romaine ondervond in St. Dunstan’s van officiële kerkelijke
zijde veel tegenwerking. Zijn ernstige, zuiver gereformeerde prediking trok
echter grote menigten toehoorders, voornamelijk uit het eenvoudige volk. De
pekende leekprediker Huntington was in latere jaren in St. Dunstan’s een
van zijn trouwe toehoorders. Romaine was bevriend met Whitefield, Toplady,
Hervey en verscheidene andere, uit de kerkgeschiedenis van de achttiende eeuw,
bekende voorgangers.