De missie van een moeder

Apeldoornse Studies no.
50

Deze publicatie biedt een bredere uitwerking van het
afscheidscollege van prof. Maris in 2008.
Met instemming wordt de
toenemende belangstelling voor het missionaire karakter van de kerk begroet.
Vanuit de benaming van de kerk als de Èmoeder der gelovigenÉ komt meteen de
vraag aan de orde hoe de roeping van de kerk Ènaar binnenÉ zich verhoudt tot de
missionaire roeping Ènaar buitenÉ.
Via bespreking van de bijbelse
aanduidingen in Galaten 4,26 Í waar het hemelse Jeruzalem moeder wordt genoemd
- en in Psalm 87 komt bovendien de vraag aan de orde of de kerk zich zomaar met
deze naam moeder kan tooien. De exegese levert een antwoord op onder spanning.
We kunnen de ÈhemelseÉ kwalificaties niet rechtstreeks annexeren voor de kerk
die wij gestalte geven.
Vanaf de eerste eeuwen komt in de geschiedenis van
deze benaming gemakkelijk een verdediging mee van het recht van de ÈeigenÉ kerk
noties vergeten wordt. Het blijkt heilzaam voor de kerk zich aan de inhoud van
het moeder-zijn te spiegelen, en zich eerder druk te maken over haar missie dan
over haar gelijk.